در آغوش انتظار؛ شبی که ستاره‌ای از غیبت طلوع کرد
شب، آرام و سنگین، بر سامرا سایه افکنده بود. ستارگان، بی‌تابانه از پس پرده‌های ابری به زمین می‌نگریستند، گویی که خود نیز منتظر بودند؛ منتظر لحظه‌ای که تاریخ در آن دگرگون می‌شد. آسمان، زمینی را نظاره می‌کرد که در آن، دست‌های ستم و خفقان بر گرداگرد خانه‌ای کوچک اما نورانی گسترده شده بود. در دل این ظلمت، امام حسن عسکری علیه‌السلام، مردی تنها و غریب، با نگاهی پر از اسرار به آینده می‌نگریست. نگاهش به فراتر از مرزهای زمان دوخته شده بود، به جایی که نور امید و نجات می‌درخشید؛ نوری که قرار بود در همان شب ظلمانی، در آغوش انتظار تولد یابد.
حکیمه خاتون، عمه بزرگوار امام، در کنار امام حسن عسکری علیه‌السلام نشسته بود. دلش بی‌تاب بود، اما نگاه امام، آرامشی بی‌نهایت را در خود نهان داشت. او می‌دانست شبی که در آن قرار داشت، تنها شبی دیگر از تاریخ نبود؛ این شب، شبی بود که وعده هزاران ساله، در نهایت به حقیقت می‌پیوست.
زمان آرام می‌گذشت، و ناگهان لحظه‌ای فرا رسید که جهان در انتظارش بود؛ لحظه‌ای که گویا آسمان و زمین برایش متوقف شده بودند. نوری از آسمان بر زمین تابید، نوری که نه تنها سامرا، بلکه تمامی آفرینش را روشن کرد. امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه متولد شد، فرزندی از جنس نور، وارث نوری که سال‌ها پیش در کلام پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله وعده‌اش داده شده بود.
اما این نور باید پنهان می‌ماند، همچون گنجی که در دل تاریکی حفظ می‌شود. امام حسن عسکری علیه‌السلام با چشمانی لبریز از عشق و امید، فرزند خود را در آغوش گرفت؛ فرزندی که قرار بود روزی جهان را از ظلم و بی‌عدالتی رهایی بخشد. قلب او، با هر لحظه‌ای که می‌گذشت، به آرامی اما به عمیق‌ترین شکل ممکن، به مأموریت الهی خویش نزدیک‌تر می‌شد.
اما سرنوشت، تقدیری سخت و دشوار را برای امام حسن عسکری علیه‌السلام رقم زده بود. روزهای او کوتاه و پر از غم بود، و تقدیر، تنها اندک زمانی برای او باقی گذاشته بود تا شیعیانش را آماده کند. و سپس، آن روز شوم فرا رسید. روزی که سامرا در سکوت و اندوه فرو رفت، روزی که پرچم‌های سیاه عزا بر فراز شهر برافراشته شد؛ روز شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام.
شیعیان، غم‌زده و اشک‌بار، در خانه امام گرد آمدند تا بر پیکر پاک ایشان نماز بخوانند. اما در میان این جمع، برادر ناتنی امام، جعفر کذّاب، قدم به جلو گذاشت. او با فریبی بی‌رحمانه قصد داشت امامت را به ناحق به دست گیرد، اما ناگهان، از میان جمع، کودکی جلو آمد؛ کودکی با چهره‌ای نورانی و چشمانی که تمام جهان را در خود داشت. این کودک، امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه بود، فرزندی که هنوز دستانش از نور ولادتش می‌درخشید. او با گام‌هایی محکم به سمت جعفر رفت و با صدایی آسمانی فرمود: "من سزاوارترم که بر پیکر پدرم نماز بخوانم."
اشک در چشمان یاران امام حلقه زد. این لحظه، لحظه‌ای بود که تاریخ متوقف شد. همه با چشمانی خیس از شوق و حیرت، به نماز ایستادند و با امام کوچکشان، نماز بر پیکر پاک امام حسن عسکری علیه‌السلام گزاردند. اما این کودک، پس از نماز ناپدید شد؛ غیبتی که هنوز دل‌ها را در آتش انتظار می‌سوزاند.
امشب، شب تولد امید بود؛ شبی که ستاره‌ای از غیبت طلوع کرد. امام حسن عسکری علیه‌السلام رفت، اما نوری در جهان باقی گذاشت که هرگز خاموش نخواهد شد. نوری که هنوز قلب‌ها را گرم می‌کند و اشک‌ها را جاری می‌سازد. شیعیان در غم شهادت امام، اما با قلبی لبریز از انتظار، به دنبال فرزندی بودند که روزی بازخواهد گشت تا عدالتی ازلی را به جهان بازگرداند.
این داستان، داستان عشقی است که هرگز نمی‌میرد؛ داستان مردی که در تاریک‌ترین شب، نوری بی‌پایان را به جهان هدیه داد، و فرزندی که روزی خواهد آمد و جهان را از خواب بی‌عدالتی بیدار خواهد کرد.
ولایت امام زمان
روایت فرضی از شهید آوینی پس از ظهور حضرت حجت(عج)
روایت فرضی از شهید آوینی پس از ظهور حضرت حجت(عج)
بسم الله الرحمن الرحیم
**"و نرید أن نمن على الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثین."** (قصص: 5)
و این لحظه... لحظه‌ای که زمین و زمان نفس را در سینه حبس کرده‌اند. افق گشوده می‌شود و نور از پس تاریکی سر بر می‌آورد؛ نوری که تمام دل‌ها را روشن می‌کند. خورشید ظهور می‌کند؛ خورشیدی که قرن‌ها چشم‌انتظارش بودیم... و اینک، او آمد.
در این لحظه، گویی همه چیز از حرکت باز می‌ایستد؛ اما نه، این سکون نیست. این همان حرکت حقیقی است که مقام معظم رهبری از آن سخن گفتند: "انتظار حرکت است، انتظار آمادگی است..." و اکنون، زمین آماده است، مردم آماده‌اند. دل‌ها به تپش افتاده، آسمان و زمین با هم در هم آمیخته‌اند. دیگر زمان آن رسیده که حقیقت، جای باطل را بگیرد؛ که عدالت، سرزمین‌های خسته از ظلم و جور را در آغوش بگیرد.
**"و قل جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل کان زهوقا."** (اسراء: 81)
صدای قدم‌هایش می‌آید... گام‌هایی که هر کدام ضربه‌ای بر دیوارهای ستم است. مردمی که برای این لحظه کمربسته بودند، به استقبالش می‌روند. دیگر نه نشانی از یأس است، نه سایه‌ای از ناامیدی؛ آن‌ها که به وعده خداوند یقین داشتند، امروز شاهد تحقق آن وعده‌اند. این لحظه، همان لحظه‌ای است که تاریخ برایش صبر کرده بود.
فردای ظهور، جهان چهره‌ای دیگر به خود گرفته است. زمین پس از قرن‌ها ظلم و تاریکی، اکنون زیر پرتوهای نورانی عدالت مهدوی می‌درخشد. دیگر از رنج و ستم اثری نیست؛ آنچه می‌بینی، سکوتی عمیق و آرام است که بر جان‌ها سایه افکنده.
در این فردا، انسان‌ها به وحدت رسیده‌اند، اختلاف‌ها و دشمنی‌ها جای خود را به همدلی و محبت داده است. در هر گوشه‌ای از عالم، نشانی از آرامش و صلح دیده می‌شود. چشمان مردمی که روزگاری از وحشت و اضطراب به ستوه آمده بودند، اکنون لبریز از امید و اطمینان است. ایمان و عدالت، همچون هوایی تازه، در هر نفس احساس می‌شود.
مردم، که تا دیروز در جستجوی حق بودند، اکنون در سایه امام خود زندگی می‌کنند؛ همان امامی که با ظهورش، حق را به معنای واقعی کلمه به جهان بازگرداند. این همان حکومتی است که مقام معظم رهبری از آن سخن گفتند: حکومتی مردمی، متکی بر ایمان و اراده‌های انسان‌هایی که با همراهی امام زمان (عج)، عدل الهی را برپا کرده‌اند.
در این جهانی نو، انسان دیگر به دنبال قدرت و ثروت نیست؛ بلکه در پی معنویت و کمال است. هرکس، سهم خود را در بنای این دنیای جدید می‌داند. دست‌ها به هم پیوسته‌اند، دل‌ها با هم متحد شده‌اند و هیچ نشانی از تفرقه و اختلاف باقی نمانده است. این همان وعده‌ای است که خداوند به مستضعفین داده بود: وارثان حقیقی زمین، اکنون بر آن حاکم‌اند.
آری، اینک انسان به آرمان‌شهری که از ازل در جستجویش بود، قدم نهاده است.
ولایت امام زمان
رهبر مقاومت؛ سمبل ایستادگی و پیروزی
مقاومت اسلامی، به‌ویژه در غرب آسیا، همواره در برابر سلطه‌گری و تجاوز دشمنان قد علم کرده است. در این میان، حزب‌الله لبنان به رهبری سید حسن نصرالله یکی از روشن‌ترین نمادهای این ایستادگی است. نصرالله با تکیه بر اصول دینی و اخلاقی، ایمان به پیروزی نهایی و توانایی‌های استراتژیک، موفق شده است مقاومت را از یک حرکت محدود به یک نیروی تعیین‌کننده در منطقه تبدیل کند. رهبری او نه تنها در نبردهای نظامی و صحنه سیاست بلکه در دل‌ها و اندیشه‌های مردم مظلوم منطقه به نمادی از استقامت و امید تبدیل شده است.
این مقاله به بررسی ابعاد مختلف رهبری سید حسن نصرالله و نقش حیاتی او در پیشبرد گفتمان مقاومت اسلامی می‌پردازد.
---
**سید حسن نصرالله: رهبر بی‌بدیل مقاومت و نماد ایستادگی**
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، شخصیتی فراتر از یک رهبر نظامی یا سیاسی است. او با حکمت، ایمان و استقامت، توانسته است نه‌تنها حزب‌الله، بلکه کل جبهه مقاومت در منطقه غرب آسیا را به یک نیروی متحد و قدرتمند تبدیل کند. در هر قدم، نصرالله رهبری‌ای را به نمایش گذاشته است که به‌خاطر ایمانش به خدا، عشق به ملت و اعتمادش به نیروهای مقاومت، به یک الگوی برجسته از فرماندهی در جهان اسلام تبدیل شده است.
### **۱. رهبری دینی و معنوی بی‌نظیر**
سید حسن نصرالله، در مقام یک روحانی برجسته و رهبر مذهبی، مبارزه علیه ظلم را به عنوان یک وظیفه دینی و اخلاقی ترسیم کرده است. او به تأسی از آموزه‌های قرآن و سیره اهل بیت (ع)، مقاومت در برابر استکبار و اشغالگری را یک وظیفه الهی می‌داند. در خطبه‌ها و سخنرانی‌های نصرالله، همواره تاکید بر ایمان و جهاد در راه خدا به چشم می‌خورد. او توانسته است قلب‌های مردم و نیروهای مقاومت را با تعالیم دینی پیوند بزند و این پیوند معنوی را به اساسی‌ترین ابزار برای مقابله با دشمنان اسلام و بشریت بدل سازد.
سید حسن نصرالله با زبانی پر از صلابت و معنویت، نیروهای حزب‌الله را نه تنها به عنوان سربازانی در میدان جنگ، بلکه به عنوان **مجاهدان فی سبیل الله** به تصویر کشیده است. این رویکرد معنوی، باعث شده است که نیروهای مقاومت با انگیزه‌ای الهی به میدان بروند و در برابر هر گونه چالش و فشار، استوار باقی بمانند.
### **۲. رهبری سیاسی و استراتژیک برجسته**
نصرالله، در عرصه سیاسی، با تدبیر و بینش عمیق خود، حزب‌الله را به یک بازیگر اصلی در معادلات سیاسی لبنان و منطقه تبدیل کرده است. هوشمندی و درایت سیاسی او باعث شده است که حزب‌الله از یک گروه شبه‌نظامی به یک سازمان سیاسی، اجتماعی و نظامی تمام‌عیار بدل شود که توانایی حفظ تعادل میان اهداف استراتژیک و سیاسی را دارد.
نصرالله توانسته است با ترکیب هوش سیاسی و شجاعت بی‌نظیر، در برابر فشارهای بین‌المللی و تهدیدهای منطقه‌ای ایستادگی کند و حزب‌الله را به **یک نیروی تعیین‌کننده در منطقه غرب آسیا** تبدیل نماید. او با ایجاد اتحاد استراتژیک با کشورهایی مانند ایران و سوریه و همکاری با جنبش‌های فلسطینی، توانسته است جبهه مقاومت را به یک نیروی منسجم و همسو بدل کند.
### **۳. فرماندهی نظامی با بینش و قدرت رهبری فوق‌العاده**
در عرصه نظامی، سید حسن نصرالله به عنوان فرمانده‌ای که به طور مستقیم درگیر جنگ و مقابله با دشمنان بوده، اثبات کرده است که یک رهبر نظامی بی‌همتاست. او با فرماندهی هوشمندانه خود در نبردهای مهمی مانند **جنگ 33 روزه سال 2006**، حزب‌الله را به یکی از قدرتمندترین نیروهای نظامی در جهان تبدیل کرد. نصرالله نه تنها توانسته است ارتش اسرائیل را بارها شکست دهد، بلکه این شکست‌ها را به **پیروزی‌های استراتژیک تاریخی** برای حزب‌الله و مقاومت در منطقه بدل کرده است.
او با توانایی درک عمیق میدان نبرد و مدیریت دقیق منابع، نشان داده است که چگونه می‌توان یک نیروی مقاومت محدود از لحاظ تعداد و تجهیزات را به نیرویی شکست‌ناپذیر تبدیل کرد. او با تکیه بر **رهبری استراتژیک و ایمان به پیروزی نهایی**، توانست نیروهای مقاومت را به جایگاهی برساند که رژیم صهیونیستی، علیرغم تمام توانایی‌های نظامی‌اش، بارها در برابر آن ناکام مانده است.
### **۴. رهبری اخلاقی و انسانی بی‌نظیر**
یکی از جنبه‌های مهم شخصیت نصرالله، **تعهد اخلاقی و انسانی** اوست. او همواره بر حفظ حقوق انسانی تأکید دارد و همواره در سخنانش از حمایت از مردم مظلوم و دفاع از آنان در برابر تجاوزات بیگانگان سخن می‌گوید. این تعهد اخلاقی باعث شده است که نصرالله نه تنها در لبنان و کشورهای اسلامی، بلکه در سراسر جهان به عنوان **نماد مقاومت در برابر ظلم و بی‌عدالتی** شناخته شود.
### **کارنامه درخشان مقاومت: از آزادسازی جنوب لبنان تا پیروزی در جنگ 33 روزه**
سید حسن نصرالله و حزب‌الله در طول دهه‌ها مبارزه، دستاوردهای بزرگی را رقم زده‌اند. آزادسازی جنوب لبنان در سال 2000، که بدون هیچ‌گونه مذاکره یا توافق دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی انجام شد، یکی از بزرگ‌ترین پیروزی‌های مقاومت بود. این پیروزی، نه تنها اشغالگری را پایان داد، بلکه اعتماد به نفس مردم لبنان و جبهه مقاومت در منطقه را افزایش داد.
اما اوج درخشش مقاومت، **جنگ 33 روزه** در سال 2006 بود؛ جنگی که در آن نیروهای حزب‌الله به رهبری سید حسن نصرالله، توانستند ارتش اسرائیل را به شکست بکشانند. این پیروزی نه تنها نقطه عطفی در تاریخ مقاومت اسلامی بود، بلکه باعث تغییر معادلات نظامی و سیاسی در منطقه شد. از آن پس، حزب‌الله به عنوان **نیرویی شکست‌ناپذیر** در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی و دیگر دشمنان مقاومت شناخته شد.
### **گسترش گفتمان مقاومت در میان نسل جدید**
گفتمان مقاومت به رهبری سید حسن نصرالله، امروز الهام‌بخش جوانان بسیاری در کشورهای مختلف غرب آسیا است. نسل جدید جوانان فلسطینی، یمنی، سوری و عراقی با تأسی از این گفتمان، مبارزه علیه تجاوز و اشغالگری را به عنوان وظیفه دینی و ملی خود می‌دانند و با ایمان و عزم راسخ در راه مقاومت قدم برمی‌دارند.
### **خطاب به جوانان حزب‌الله: شما پرچمداران مقاومت هستید**
ای جوانان مقاومت، امروز شما وارثان راه پرافتخار شهیدان هستید. سید حسن نصرالله بارها تأکید کرده است که آینده مقاومت و پیروزی نهایی در گرو **پایداری، ایمان و شجاعت** شماست. شما، با حفظ آرمان‌های مقاومت، باید مسیر این جنبش را تا پیروزی نهایی ادامه دهید. با اتکا به خداوند و به پیروی از رهبری نصرالله، مطمئن باشید که این مسیر با پیروزی همراه خواهد بود.
مکتب نصرالله
**خلاصه**: روایت داستانی حماسی درباره عماد است، یک زندانی جوان و کم‌سن و سال لبنانی و عضو حزب الله که طی عملیاتی در فلسطین توسط رژیم صهیونیستی دستگیر شده است. او با کمک شش زندانی فلسطینی نقشه‌ای برای فرار طراحی می‌کند تا آن‌ها را به عملیاتی حیاتی برساند.
**شخصیت‌ها**:
- **عماد**: شخصیت اصلی، جوان و شجاع، استراتژیست و رهبر گروه.
- **زکریا الزبیدی**: فرمانده سابق گردان‌های الاقصی، قهرمان و شجاع.
- **محمد عرمان**: متخصص فنون جنگی و تسلیحاتی.
- **محمود العبد**: مغز متفکر عملیات و تحلیل‌گر اطلاعات، ۴۶ ساله با تجربیات زیاد.
- **یعقوب قادری**: کارشناس فناوری و مهارت‌های فنی.
- **ایهم کممجی**: مبارز با روحیه بالا و انگیزه قوی.
- **مناضل انفیعات**: عضو جنبش جهاد اسلامی.
**طرح داستان**:
1. **آغاز داستان**: معرفی عماد در زندان جلبوع، زندگی روزمره و امید به آزادی. او متوجه می‌شود که یکی از مغزهای متفکر جنبش جهاد اسلامی فلسطین در سلول انفرادی به دلیل رهبری مبارزات ضدصهیونیستی زندانی شده است.
2. **نقشه فرار**: عماد با استفاده از قاشق، تونلی حفر می‌کند و خود را به سلول محمود می‌رساند. محمود به او می‌گوید که آن‌ها شش نفر هستند که با هم دستگیر شدند و اغلب محکوم به حبس ابد هستند. او همچنین به عماد می‌گوید که به زودی عملیاتی حیاتی در پیش است که سرنوشت آن وابسته به حضور این شش نفر است و هر طور شده باید از این زندان فرار کنند، اما محمود حرفی از این که اصل عملیات، فرار از زندان و بی‌اعتبار کردن تجهیزات زندان فوق امنیتی رژیم صهیونیستی است، به میان نمی‌آورد.
3. **آمادگی برای فرار**: عماد به محمود می‌گوید که همه‌ی زندانی‌ها ابتدا که وارد می‌شوند چند روزی در انفرادی می‌مانند و پس از آن به بخش عمومی منتقل می‌شوند. آن‌ها نقشه‌ای برای فرار طراحی می‌کنند تا زمانی که به بخش عمومی منتقل شدند آن را اجرا کنند. همچنین، عماد مختصات منطقه‌ای که زندان در آن واقع شده، که در منطقه‌ای کوهستانی است، به محمود می‌دهد. او اطلاعات دقیقی در مورد سیستم فوق امنیتی زندان نیز در اختیار محمود قرار می‌دهد.
4. **ماموریت عماد**: محمود که ۴۶ سال دارد و در این سال‌ها تجربیات زیادی کسب کرده است، هنگامی که در انفرادی است به عماد ماموریت می‌دهد تا زمانی که آن‌ها به بخش عمومی منتقل می‌شوند اطلاعاتی نظیر میزان حساسیت حصارهای الکترونیکی، میزان حساسیت حسگرهای حرکتی، ساعت تغییر شیفت نگهبانی، خصوصیات نگهبان‌ها و... را جمع‌آوری کند.
5. **انتقال به بخش عمومی**: پس از چند روز، آن شش نفر به بخش عمومی منتقل می‌شوند. آن‌ها طی نقشه‌ای، سیستم الکتریکی حصارها را مختل می‌کنند و از نقطه‌ای که کمتر در دیدرس نگهبانان است اقدام به فرار می‌کنند. عماد در نقطه‌ای دیگر با ایجاد درگیری ساختگی باعث می‌شود توجه نگهبانان را از آن شش نفر دور کند.
6. **درگیری و شکست نقشه**: در این میان عماد مجبور می‌شود برای جلب توجه بیشتر با یکی از نگهبانان درگیر شود. ناگهان سیستم‌های امنیتی به صدا درمی‌آیند و نقشه‌ی فرار با شکست روبه‌رو می‌شود. هر شش نفر به سلول‌های انفرادی منتقل می‌شوند.
7. **تلاش‌های مداوم**: پس از انتقال آن شش نفر به انفرادی، عماد از تونلی که حفر کرده خود را به محمود می‌رساند. عماد و محمود نقشه‌ای ندارند. محمود پیشنهاد می‌دهد که با پنج نفر دیگر مشورتی صورت بگیرد شاید آن‌ها نقشه‌ای داشته باشند. از این رو عماد با حفر تونل‌هایی خود را به شش زندانی می‌رساند و نظر آن‌ها را جویا می‌شود. در نهایت این محمود است که ایده‌ی فرار از طریق حفر تونل را می‌دهد و بقیه نیز بخش‌های دیگری از نقشه را تکمیل می‌کنند و عماد حلقه‌ی واسطه‌ی میان آن‌ها می‌شود.
8. **عوامل پیروزی**:
- **برنامه‌ریزی دقیق**: عملیات دو سال طول می‌کشد و زندانیان با حوصله و دقت تونل را حفر می‌کنند.
- **استفاده از ابزار ساده**: قاشق به عنوان ابزاری کوچک و غیرمشکوک انتخاب می‌شود که به راحتی می‌تواند در محیط زندان پنهان شود.
- **حفظ مخفی‌کاری**: زندانیان خاک حفر شده را از دید نگهبانان پنهان می‌کنند و قطر تونل را کوچک نگه دارند.
- **همکاری و هماهنگی**: زندانیان به خوبی با یکدیگر همکاری می‌کنند و هر یک نقش خاصی در موفقیت عملیات دارد.
9. **شب قبل از عملیات**: درست یک شب قبل از عملیات، آن‌ها باید هرچه زودتر خود را به بیرون از زندان برسانند. عماد و سایر دوستانش که از حزب الله هستند، سعی می‌کنند شرایط را عادی نشان دهند. آن‌ها به جای آن شش نفر می‌خوابند تا نگهبان متوجه نبود زندانی‌ها نشود.
10. **لحظه بحرانی**: در لحظه‌ای بحرانی، محمود از عماد می‌خواهد که او هم همراه آن‌ها بیاید. عماد با تردید اما با احساس مسئولیت تصمیم می‌گیرد که به خاطر موفقیت عملیات، خود را فدای دیگران کند.
11. **پایان داستان**:
- پس از فرار این شش زندانی، رژیم صهیونیستی سعی دارد هیچ خبری در این خصوص در رسانه‌ها منتشر نشود. اما پس از مشارکت این شش نفر در عملیات گردان الاقصی، رسانه‌های جنبش جهاد اسلامی خبر فرار شش زندانی فلسطینی از زندان فوق امنیتی رژیم صهیونیستی را به وسیله‌ی حفر تونل با قاشق، همراه با عکس هر شش زندانی رسانه‌ای می‌کنند.
- با انتشار خبر فرار شش زندانی فلسطینی از زندان فوق امنیتی رژیم صهیونیستی، این رژیم به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد. آن‌ها تمام کارمندان آن زندان را مورد بازجویی قرار می‌دهند تا علت این فرار را شناسایی کنند.
- در این میان، نیروهای مقاومت فلسطین انگیزه‌ی دو چندان برای تلاش جهت آزادی سرزمینشان پیدا می‌کنند و قدرت ظاهری رژیم صهیونیستی در برابر دیدگانشان فرو می‌ریزد.
- این رویداد به عنوان نشانه‌ای از ضعف و ناکامی رژیم صهیونیستی در کنترل اوضاع تلقی می‌شود و به روحیه‌ی مبارزان فلسطینی قوت می‌بخشد.
- این فرار نه تنها به عنوان یک موفقیت بزرگ در تاریخ مقاومت فلسطین ثبت می‌شود بلکه به عنوان الهام‌بخشی برای نسل‌های آینده در مبارزه علیه ظلم و بی‌عدالتی نیز شناخته می‌شود.
این فیلمنامه نه تنها داستانی از مقاومت و اراده را روایت می‌کند بلکه بر اهمیت فداکاری و اتحاد در برابر ظلم تأکید دارد.
مکتب نصرالله
دختر عزیزم سلام،
۱. به نام خدایی که زندگی و مرگ همه ما در دستان اوست. پدر که باشی، هر لحظه قلبت برای فرزندت می‌تپد، حتی وقتی فاصله‌ها دور و سخت می‌شود. اینک که در میانه نبردی سرنوشت‌ساز ایستاده‌ام، قلم به دست گرفته‌ام تا برایت بنویسم. دلم می‌خواهد بدانی که چه چیزی مرا به این نقطه رسانده است و چگونه یاد تو در قلبم مثل چراغی روشن، راه را به من نشان می‌دهد.
۲. می‌دانی، من هم روزگاری پدرم را همین‌طور در جنگی دیگر از دست دادم. شهید شد در همان دفاع مقدس. آن روزها کوچکتر از تو بودم، اما چیزی از پدر در دلم ماند که هیچگاه از بین نرفت: ایمان و عشق به میهن، به خدا و به مردمش. او به من آموخت که زندگی چیزی فراتر از خود ماست؛ مسئولیتی است که باید به سرانجام برسانیم.
۳. همیشه با خودم فکر می‌کردم که وقتی پدرم رفت، چطور توانست مادرم را، ما را، و همه‌چیز را رها کند و به جنگ برود؟ حالا که خودم در همان مسیر قدم گذاشته‌ام، می‌فهمم که هیچ‌چیز را رها نکرده بود. او برای دفاع از همان چیزهایی که دوست داشت، رفته بود؛ برای من، برای تو، برای آینده‌ای که هنوز نیامده بود، اما باید می‌آمد.
۴. اینک در آستانه فتح قدس هستیم؛ شهری که سال‌ها در آرزویش بودیم. پدربزرگت همیشه از قدس برایمان می‌گفته؛ از رویای بازگشت به جایی که دل‌های میلیون‌ها مسلمان به آن بسته است. امروز که من در خط مقدم این عملیات قرار گرفته‌ام، انگار صدای پدربزرگت را می‌شنوم که از میان خاک و خون به من می‌گوید: "تو همان راهی را ادامه می‌دهی که من آغاز کردم."
۵. تو دختری هستی که همیشه به وجودت افتخار کرده‌ام. هر بار که لبخندت را می‌بینم، هر بار که دستت را در دستانم می‌گیرم، احساس می‌کنم که برای آینده‌ات باید بیشتر تلاش کنم. و اینجا، در میانه این نبرد، هیچ چیز برایم مقدس‌تر از این نیست که راهی به سوی آزادی برای تو و همه دختران این سرزمین باز کنم.
۶. تو هم، عزیزم، باید بدانی که زندگی ارزشمند است، اما نه به خاطر نفس کشیدن‌ها و روزمرگی‌ها. زندگی زمانی معنا پیدا می‌کند که آن را وقف چیزی بزرگتر از خودت کنی؛ همانطور که پدرم این راه را به من نشان داد و من امروز به تو.
۷. شاید وقتی این نامه به دستت برسد، من دیگر در کنارت نباشم. شاید جسمم به خاکی سپرده شود که همیشه به آن عشق می‌ورزیدم. اما بدان که روحم همیشه با توست؛ در هر قدمی که برمی‌داری، در هر تصمیمی که می‌گیری. من تو را تنها نمی‌گذارم، حتی اگر در این دنیا نباشم.
۸. پدرم همیشه به من می‌گفت که آدم باید راهش را پیدا کند و تا آخرین نفس در آن بماند. من هم همین را از او آموختم. دخترم، تو هم راه خودت را پیدا کن؛ راهی که به عدالت، به عشق و به ایمان ختم می‌شود. همین راه است که تو را به رستگاری می‌رساند.
۹. قدس، نماد امید و مقاومت است. اینجا جایی است که مسلمانان قرن‌ها در آرزوی آزادی‌اش بوده‌اند. حالا که ما به این لحظه رسیده‌ایم، بدان که تو هم سهمی در این پیروزی داری؛ تو که همیشه مایه آرامش و قوت قلب من بودی.
۱۰. روزی که تو را در آغوش گرفتم، احساس کردم که دنیا چقدر زیبا و پرمعناست. اما زیبایی دنیا بدون عدالت و آزادی چیزی کم دارد. برای همین است که ما امروز اینجا هستیم؛ برای تو، برای نسل‌های بعد از تو، برای همه انسان‌هایی که حقشان است در صلح و آزادی زندگی کنند.
۱۱. امیدوارم روزی که بزرگ شدی و نامه‌ام را دوباره خواندی، به یاد بیاوری که پدرت همیشه تو را به مسیر درست خوانده است؛ مسیری که به عشق به خدا، مردم و میهن ختم می‌شود. این راه سخت است، اما زیبایی‌اش در همان سختی‌هاست.
۱۲. مراقب خودت باش، عزیز دلم. اگر روزی خواستی به من فکر کنی، به یاد داشته باش که من همیشه با افتخار در قلب تو زندگی می‌کنم. دعایت را بدرقه راه من کن و بدان که من هم برای تو و آینده‌ات از خداوند بهترین‌ها را خواسته‌ام.
با عشق،
پدرت،
همیشه و همه‌جا.
حزب الله پیروز و راه نصرالله
خلاصه داستان
در دل دریاهای طوفانی و در شرایطی پرتنش، مهدی، مهندس جوان و تازه‌کار کشتی‌سازی، با وجود شکستگی دستش در یک حادثه فوتبال، باید در مسابقه‌ای شبیه‌ساز شرایط سخت دریانوردی شرکت کند. این مسابقه به منظور انتخاب بهترین مهندسان برای اعزام به مأموریت تاریخی انتقال نفت به ونزوئلا برگزار می‌شود. برادر دوقلوی او، هادی، که تذهیب‌کار و نگارگر است و به علت تذهيب چشمان بسیار ضعیفی دارد که بدون عینک نمی‌بیند، به دلیل شباهت ظاهری‌شان و نیاز به حضور مهدی در مسابقه، تصمیم می‌گیرد به جای او شرکت کند. هادی برای این که کسی متوجه تفاوت او با مهدی نشود، از لنز استفاده می‌کند.
شخصیت‌ها
مهدی: مهندس جوان و بااستعداد کشتی‌سازی که با وجود آسیب دیدگی، عزم راسخی برای موفقیت دارد.
هادی: برادر دوقلوی مهدی، تذهیب‌کار و نگارگر که به خاطر تخصصش در هنرهای دستی، تجربه دریانوردی ندارد.
رضا: ناخدا دوم و برادر بزرگتر مهدی و هادی که نماینده کاپیتان در مسابقه است و از وضعیت مهدی بی‌خبر است.
طرح کلی
اکت اول: بحران اولیه
صحنه آغازین: مهدی در حال تمرین فوتبال با دوستانش است که به طور ناگهانی دچار حادثه می‌شود و دستش می‌شکند. او متوجه می‌شود که باید در مسابقه‌ای مهم شرکت کند تا شانس اعزام به مأموریت نفتی را از دست ندهد.
تنش اولیه: مهدی از هادی می‌خواهد که به جای او در مسابقه شرکت کند. هادی با وجود عدم تجربه دریانوردی، قبول می‌کند اما آن‌ها باید این موضوع را از رضا پنهان نگه دارند.
اکت دوم: آموزش و آماده‌سازی
آموزش سریع: مهدی با وجود درد ناشی از شکستگی دستش، شروع به آموزش هادی می‌کند. او تمام دانش خود درباره تکنیک‌های دریانوردی، ابزارآلات و رفتارهای لازم برای موفقیت در مسابقه را به هادی منتقل می‌کند.
چالش‌های پنهانکاری: هادی باید تمام تلاش خود را بکند تا شبیه مهدی عمل کند و هیچ کس متوجه نشود. این چالش شامل تمرینات فشرده و شبیه‌سازی‌های مختلف است.
اکت سوم: مسابقه و لحظات حماسی
مسابقه آغاز می‌شود: رقابت بین شرکت‌کنندگان شدت می‌گیرد. هادی با چالش‌های مختلف روبرو می‌شود و باید از تمام آموزش‌هایی که مهدی به او داده استفاده کند.
هادی مقام اول را کسب می‌کند: هادی با عملکرد عالی خود موفق به کسب مقام اول در مسابقه می‌شود. این پیروزی نه تنها برای خودش بلکه برای مهدی نیز افتخارآفرین است.
اکت چهارم: طوفان و تغییرات ناگهانی
نامه اعزام: در حالی که مهدی اعزام خود به مأموریت را قطعی می‌داند و از این موضوع خرسند است، نامه‌ای به دستش می‌رسد که نام هادی به عنوان مهندس اعزامی ذکر شده است. این خبر او را شوکه کرده و نمی‌تواند در این مأموریت شرکت کند.
هادی عازم مأموریت می‌شود: با وجود نگرانی‌های مهدی، هادی آماده می‌شود تا عازم مأموریت تاریخی انتقال نفت به ونزوئلا شود. او تصمیم می‌گیرد تا بهترین عملکرد را داشته باشد و نام خانوادگی‌شان را حفظ کند.
اکت پنجم: نقش‌آفرینی هادی در سفر
نوشتن سفرنامه: در زمان‌هایی که شیف ندارد، هادی شروع به نوشتن سفرنامه‌ای مزین به تذهیب و نگارگری می‌کند. این سفرنامه نه تنها تجربیات او را ثبت می‌کند بلکه احساسات و تفکراتش درباره مأموریت، خانواده و چالش‌هایی که با آن‌ها روبرو شده را نیز بیان می‌کند.
نقاشی الهام‌بخش: شبی، هادی در حال نقاشی کردن حضرت یونس در بطن ماهی است و در حاشیه آن ظلمات ثلاث را خطاطی می‌کند؛ تاریکی دریا، تاریکی شکم ماهی و تاریکی شب. ناگهان دریا طوفانی شده و دزدان دریایی به نفتکش حمله می‌کنند. رنگ‌ها می‌ریزند و برگه‌ی نقاشی روی زمین می‌افتد.
حادثه‌ی ناگوار: هادی خم می‌شود که برگه را بردارد که عینک از چشمانش می‌افتد و همزمان با تلاطم دریا به سمت در حرکت می‌کند. در همین حین یکی از کارکنان کشتی برای هشدار به هادی وارد اتاق می‌شود و پایش روی عینک می‌رود و عینک می‌شکند. حالا هادی دیگر نمی‌تواند ببیند زیرا لنز و عینک جایگزین را همراه خود نیاورده است.
هادی بعد از دست دادن عینکش تصمیم می‌گیرد بقیه‌ی سفر را در اتاقش سپری کند. او در این مدت بازتاب حرکت متفاوت ایران و رساندن نفت به ونزوئلا را در اخبار جهانی گوش می‌کند. ظاهرا این کار معادلات منطقه را تغییر داده و خبر از استقلال و خودباوری ایران دارد. آمریکا نیز به تهدید ایران پرداخته است.
رضا او را متقاعد می‌کند: رضا او را از انفعال درمی‌آورد و متقاعدش می‌کند که همچنان به مأموریت ادامه دهد. رضا داستان سیدمیرک، استاد نقاش بزرگ کمال‌الدین بهزاد را تعریف می‌کند که نابینا بود و در دوران نابینایی بهترین آثار خود را خلق کرد.
چالش‌های فنی: هادی باید با چالش‌های فنی مختلف مواجه شود. او با کمک مهدی یاد می‌گیرد که چگونه مشکلات فنی را حل کند و از دانش خود برای حل مسائل خلاقانه استفاده کند.
تعامل با تیم: هادی تصمیم می‌گیرد به کمک یکی از کارکنان کشتی، در پاسخ به هجمه‌های خبری علیه ایران، روزنوشت‌های خود را به همراه تصاویر نقاشی شده در اینستاگرام منتشر کند تا صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. این محتوا توجه مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد و مورد استقبال واقع شد که همین موضوع نگرانی‌ها و تهدیدهای آمریکا را دو چندان نمود.
نبوغ فنی هادی: هنگامی که هادی نمی‌بیند، دقت بیشتری پیدا کرده و نبوغش در تشخیص مشکلات فنی چند برابر می‌شود. او تمام تصاویری که ندیده بود نظیر اسکورت هوایی و دریایی و استقبال بی‌نظیر مردم ونزوئلا از نفتکش ایرانی را با نهایت دقت به تصویر می‌کشد.
خلق آثار جدید: حالا تحت فشار شرایط جدید، هادی با استفاده از توانایی خاص و متفاوت خود شروع به خلق آثار جدید می‌کند. او احساسات عمیق خود را از طریق رنگ‌ها منتقل کرده و تصاویری منحصر به فرد خلق می‌کند که نشان‌دهنده زیبایی‌های پنهان جهان هستند.
نتیجه‌گیری
در پایان سفر، دولت آمریکا اسم پنج کاپیتان و هادی را به دلیل انتشار مستقیم مطالب مربوط به نفتکش به لیست تحریم‌های خود اضافه کرد. این مأموریت نه تنها فرصتی برای اثبات توانایی‌های ایران است بلکه فرصتی برای تقویت پیوند میان ایران و ونزوئلا نیز خواهد بود. هادی نشان می‌دهد که حتی بدون تجربه مستقیم دریانوردی یا بینایی کامل، با خلاقیت و تلاش مستمر می‌تواند نقش مؤثری ایفا کند. سفرنامه‌ی او نیز تبدیل به یادگاری ارزشمندی از تجربیات آن‌ها خواهد شد.
حزب الله پیروز و راه نصرالله
